mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 25-28

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 dłuższe i 3 krótsze łuki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, t. 26-27 do sf.            t. 25-6 TGTU, 27-8 – końcówki nieco w lewo, pod 3. przednutkę (zrobony EZnieU pierwszy 27)

7 dłuższych łuków w A, interpretacja kontekstowa

TGTU

6 krótszych łuków w Wn1 (→Wn2)

bez drugiego 26, reszta jak ten EZnieU

7 krótszych łuków w Wf, Wa i Wn3

wszystkie jak ten EZnieU
..

Łuczki pod grupami przednutek mają w A różny zasięg, są to jednak z pewnością przypadkowe niedokładności, powiększające się w miarę powtarzania podobnych znaków. Pierwsze 4 łuki świadczą, że Chopin miał niemal na pewno na myśli łuki dochodzące do odpowiednich nut głównych i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym.
W wydaniach łukami objęto tylko przednutki, a ponadto w Wn1 (→Wn2) przeoczono drugi łuk w t. 26 (uzupełniony w pozostałych wydaniach).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do D w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa)

! miniat: tr = wycinek A, 2. połowa 45 + ósemka 46, tylko dolna 5-linia;    red = wycinek Wf1.                    EZnieU

Łuk do G1-G w A, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

W A łuk l.r. nie wykracza wprawdzie poza kreskę taktową, ale jego kształt i zasięg wyraźnie wskazują, że ma on dochodzić do oktawy G1-G w t. 46. We wszystkich wydaniach odtworzono go jednak w sposób dosłowny, jako dochodzący do ostatniej ósemki, D. Potwierdzeniem naszej interpretacji łuku jest analogiczny łuk rozpoczynający się w następnym takcie, dochodzący niewątpliwie do oktawy na początku t. 47. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk A, interpretacja kontekstowa

Łuk w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

Łuk w Wf i Wa

EZnieU2

Łuk w Wn3

EZnieU3
..

Końcówka łuku A jest zdaniem redakcji niedokła­dna – Chopin nie doprowadził łuku do ostatniej szesnastki, by zachować czytelność rękopisu. Łuk z pewnością dotyczy dolnego, wypełnionego trio­lami szesnastkowymi głosu pr.r., i ma obejmować cały takt, jak to w sposób niebudzący wątpliwo­ści zostało oznaczone w t. 45. W ten sposób zin­terpretowany łuk podajemy w tekście głównym. W Wn1 i pozostałych wydaniach oprócz Wn3 łuk rozpoczęto od 2. trioli, co jest niedokładnością spowodowaną umieszczeniem 1. trioli na dolnej pięciolinii. Końcówkę łuku, w Wn1 (→Wn2) odtwarzającą dokładnie notację A, uznano w Wf i Wa za niestarannie wyrysowaną i skrócono. Właściwy zakres z obu stron ma natomiast łuk Wn3, jednak i on, tak jak łuki w pozostałych wydaniach, obejmuje rownież górny głos pr.r., który Chopin w A wyraźnie ominął.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 182-183

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez łuków w ApI i Wf

Tu bez kliszy 

Łuki A, odczyt dosłowny

Łuki według A, odczyt dosłowny

Łuki Wn (→Wa,WfSB)

Łuki według Wn (→Wa,WfSB)
..

W tekście głównym podajemy odczytane dosłownie łuki A, możliwe jednak, że końcówki pierwszego łuku są tam niewidoczne ze względu na nierówny spływ atramentu, a właściwa jest interpretacja Wn (→Wa,WfSB). Wersję tę można więc uważać za równorzędny wariant. Brak łuków w Wf to z pewnością błąd. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 195-196

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez łuku w ApI

Tu bez kliszy 

Łuk od g1-b2 w A, odczyt dosłowny

Łuk od 2. akordu według A

Łuk od es2 w A (interpretacja konteks­towa→Wn→Wf,Wa)

Łuk od es2 według Wn (→Wf,Wa)

Koor ApI
..

Moment rozpoczęcia łuku pr.r. nie jest w A jasny. Łuk nad górnym głosem – odczytany dosłownie – rozpoczyna się bowiem w miejscu, w którym nie ma nuty w tym głosie. W Wn1 przesunięto początek łuku nad es2, co powtórzono we wszystkich pozostałych wydaniach. Wersję tę podajemy także w tekście głównym ze względu na jej zgodność z niebudzącym wątpliwości łukiem w analogicznym t. 179. Prawdopodobną niedokładność zapisu A mogło spowodować skojarzenie z rytmem odpowiedniego taktu tematu, a także z wcześniejszymi wersjami zapisanymi w ApI – patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A